Magribentahon an agudamdam.
An tanglay kan hawak, bakong gikan
Sa huna mong labi sa paturutukrong.
O kulang sa hunat. Pirang bulan
Na akong pigtuki nin ribaraw, dangan,
Kun sasabihon ko saimong naubos
Ko na kabibilang an poste,
Matubod ka daw? Magsayuma
Kun habong madangog an katotoohan:
May salâ sa katrangkiluhan na ini
Kan banwaang tiok kan salot.
Sa kada aldaw, minautro an mga gibuhon—
Siring ngaya sa pagmata dangan iisipon
Kun sain makutkot nin sapnaon.
Sa kada banggi, minautro an mga gibuhon—
Siring ngaya sa pagtuspak na nahiris na
An mga pangiturog dangan paglaom.
Tig-uutro ko ining isaysay, ta, garo baga
Magpusion na an gabos na bagay.
Tig-uutro ko ining isaysay, ta, urawang
Bako pang gayong malanit
An hutong-hutong kaining hutok;
Iyo, saro ining pagsagin-sagin,
Pagnigar sa mga uya sa atubangan
Siring nin satuyang kasàlan, kaluyahan.
Ngalasan pa daw, amigo, sarong aldaw
Masulbudan mo akong nagbasay-basay
Sa gilid kan tinampo, tuninong
Na namungnan, yungyong
Sa kabuahan ining payo.
PWERA-BIRO
Sasabog ang malay.
Ang ngalay ng katawan, hindi mula
Sa akala mong labis na pagtunganga
O kulang sa pag-uunat. Ilang buwan
Na akong binabalatan ng ligalig, at
Kung sasabihin ko sa iyong naubos
Ko nang bilangin ang mga poste,
Maniniwala ka kaya? Umangal
Kung ayaw marinig ang katotohanan:
May mali sa katahimikang ito
Ng lungsod na sakal ng salot.
Bawat araw, umuulit ang mga gawain―
Tulad halimbawa sa paggising at iisipin
Kung saan kakahig ng maisasaing.
Bawat gabi, umuulit ang mga gawain―
Tulad halimbawa sa pagtulog na nasimot
Na ang mga pag-asa’t panaginip.
Inuulit ko itong isalaysay, dahil para bang
Nalulusaw na ang lahat. Inuulit ko
Itong isalaysay, dahil, habang hindi pa
Masyadong mahapdi ang kibot nitong utak;
Oo, isa itong pagtanggi at pagpapanggap
Sa lahat ng naririto tulad ng ating kahinaan
At kasalanan. Magulat ka pa kaya, kaibigan,
Isang araw makasalubong mo akong
Susuray-suray sa tabi ng daan,
Tulala, lulugo-lugo, at itong ulo
Ay hinog sa kahibangan.
