AuthorElizabeth Joy Serrano-Quijano

Sa akong yutang natawhan sa lungsod sa Matanao, adunay usa ka sityo nga ginganlag Kasiawa. Sa Kasiawa ako nagdako ug nakabaton og buot. Malipayon ang akong pagkabata kay luyo sa mga dagkong balay, adunay drier o bularanan sa mga humay, kopras, ug mais. Kung way nakabulad sa driermapuno kini og mga bata nga di maluyag dagan-dagan. Ang among mga inahan na lang ang maugtas og binadlong. Wa gyoy...

Translated from Cebuano by John Bengan Original work In my hometown Matanao, there was a village they called Kasiawa. I grew up and came of age in Kasiawa. My childhood was a happy one since beyond the large houses, there was a “drier”—an area where they spread grains of rice, coconut meat, and corn out to dry. When there was nothing on the drier, the place would be filled with children, who...