Had she asked me about the final touch, I wouldTeach her how wires need not be tangled.Only festooned with tapes. Only by calmed hands.Gently, like her habitual kamote-planting.The Afghan had cautioned, strongly,About setting the thing off, I told her. SheHad known the initial steps, one by one, taughtOver nightly musings, and about killingAnd living. How can the mind forgetFueled by the heat of...
Makatilingala ngaa kapayas ang imo nadumduman sadto nga kahigayonan: nagaagay ang duga sang sanga nga gin-utdan sang dahon kag buli bag-o ginsawsaw sa ginkutaw nga habon. Gintayhopan dayon agod amat-amat magdako ang ginabuhat nga bula, nga amat-amat buy-an kag palupukon. Nagpabilin lamang ang kapait sa laway. Ikaw, subong, ginaatubang ang tanom nga balunggay, indi gid kasubong. Gintulukan mo ini...
Duha ka beses ka ginsulalom, imo nadumduman. Sang una, ginpahigda ang imo butoy-butoy, habol ang kahapdos sa init kag kakatol sa hangin, kon may ara—indi bala amo sina pirme sa Dadiangas? Kon bugtaw, imo madumduman nga nagaduyan sa idalom sang mga iras sa mga kahoy kag nagakamang ang laway sa mga piod sa liog. Sang kadugayan, nag-agas ang mga butoy, gindala sa hangin—ang pagtuo sang katigulangan...
I. In their bamboo huts, where bulletsCould trace them, they tried to hideBehind their mothers’ bodies as ifThey could be infants in wombs again. Their mothers’ pleas the only shield,“Tama na! Mga sibilyan lang mi!”But foes remained unmindful—the earsDid not hear what the hearts refused to see. Like dominoes standing, the mothers fell.Blood ran to the edges of bamboo floorsBefore they even hit...
to Mufti Ismail Menk When grenades rumbled in Lanao forests,I thought the dream would remain a dreamIn slumbers during nights of sweat and pain.The nights when more eyes were rather awake,Peeking at open windows, than asleep and calm. Now those eyes are fixed onto you, sparklingLike dew over leaves when the sun rises.I am the eagle observing everything. In this place where a Maranao sits with a...
Sa akong yutang natawhan sa lungsod sa Matanao, adunay usa ka sityo nga ginganlag Kasiawa. Sa Kasiawa ako nagdako ug nakabaton og buot. Malipayon ang akong pagkabata kay luyo sa mga dagkong balay, adunay drier o bularanan sa mga humay, kopras, ug mais. Kung way nakabulad sa driermapuno kini og mga bata nga di maluyag dagan-dagan. Ang among mga inahan na lang ang maugtas og binadlong. Wa gyoy...
Translated from Cebuano by John Bengan Original work In my hometown Matanao, there was a village they called Kasiawa. I grew up and came of age in Kasiawa. My childhood was a happy one since beyond the large houses, there was a “drier”—an area where they spread grains of rice, coconut meat, and corn out to dry. When there was nothing on the drier, the place would be filled with children, who...
Ikaw—ang langsanagapabilin sa lawas—sa pamangkot sa kamatayonsang imo amay. Hapos lang sadtoang makadakop sa dagatsang mga ginputos nga bangkay kag nagadamoang nagapundok sa tapangko ninyoagod makibalita. Ikaw, sa hunahuna—ara gihaponnga nagapabilin ang langsa bisan maugaang mga sinsilyo ukon bisan kapilahugasan ang bulutangan sang mga balaligya. Indi ikatingalanga indi ini maurot bisan...
Sadto nga tion, matulukan ang kabilugan sang adlawnga ginalubong ang kaugalingon sa kadagatan kag ginalagassang mga balud ang mga bata nga ginapalupad ang buradornga busluton. Indi ini magpadala sa hangin amo ginhaboysa tubi. Sa ila hunahuna, kon indi maglupad, ti tudluanmaglangoy. (Indi bala kinahanglan gamay ang mga buslotsang pukot nga ilubong?) Sa isa ka bahin, ginalumbansang manog-isda ang...
suno kay Estrella Taño Golingay sa “Heneral“ Mahangop sa pagbuhi sang baboy ang pagkataohanon. Kuno isa-isahon sa sugod ang mga nahanabo sa pag-abotsang buhion: amat-amat nga nagadakoang adlaw sa ibabaw sa kabukiran sang Roxas nga indi kilalahonsa tumandok nga ngalan kay Ilonggoang mga magbuhi; nagabadlak ang hulumayan, nagapadumdomnga ara lang ini kon indi pilion ang kamatayon;...