*Based on Kotushika Hokusai’s celebrated shunga erotica woodblock print Tako to ama.
Pwede nyang rabnuton an mga guramoy
Nin pugitang nakapuripot sa saiyang takyag,
Igsan. Nakahumhom sa nguso, daghan.
Ta an pangiturog, nasa kinaban nin dagat,
Piglalamos sya nin ideyang dai mahahawi
An sulog na nakabislig nin saiyang kahubaan,
Nagbibislig nin mga pwede pang isaray.
Na mayong kusog an pagsikad sa asgad
Nganing makabutwa sa pangum-om. Kaya,
Sa ultanan nin gapong nasusulo an lumot,
Duman nakasagil-ot an pagpapaubaya,
Pag-ako nin saro syang kakanong-dagat
Na ipigtao ni Daruan sa pugitang
Nagsasalod sa ultanan nin lapi: bubon
Nin grasya na makapapara nin kapoy;
Mapalana sa ngiwing unga na sa rangsi
Kun masupsop an natok nin liputok
Sa irarom nin udog, nin kalaug-laogan.
Magtubod sa suanoy na pagtubod
Manungod sa pangiturog.
Kun sya magigimata, makadiskarte
An parasirang agom, baad so pugita
Na man an saiyang kakaunon―
Husay na susupsupon, hihirison.
ANG PANANAGINIP NG ASAWA NG MANGINGISDA, 1814
Maaari niyang hablutin ang mga galamay
Ng pugitang lumingkis sa kaniyang braso,
Baywang. Bumusal sa bibig at dibdib.
Dahil ang panaginip ay nasa mundo ng dagat,
Nilulunod siya ng ideyang hindi mahahawi
Ang agos na lumantad ng kaniyang kahubuan
At naglalantad ng mga maaari pa sanang maitago.
Na walang lakas ang pagsikad sa alat
Upang makaahon sa bangungot. Kaya,
Sa pagitan ng batong nagliliyab ang lumot,
Doon nakaipit ang pagpapaubaya,
Pagtanggap sa sarili na isa siyang lamáng-
Dagat na handog ni Daruan sa pugitang
Nag-aabang sa pagitan ng hita: bukal
Ng biyaya na makapapawi ng kapoy;
Magpapamantika sa lábing umay na sa lansa
Kapag nasipsip ang linamnam ng kakang-gata
Sa ilalim ng gulugod, ng kaloob-looban.
Maniwala sa matandang paniniwala
Hinggil sa pananaginip.
Kung magigising pa siya, makadiskarte
Ang asawang mangingisda, baka ang pugita na
Ang kaniyang kakainin― walang patumanggang
Sisipsipin, sasairin.
