How are the sunsetsOf the old mujahid?Melancholy overThe dormant, rusted boloThe sole unyoung rifleSpangled with scarsFrom trenches forgottenGnaws at his bonesThe growing dark.When will the sunset everSlip out without notice? The last rays through curtainHoles before himStays his solitude.His dead war comradesMarch in single file.He hears bombsFlight of bulletsSmell of earthDamp grass again. But...
I. In their bamboo huts, where bulletsCould trace them, they tried to hideBehind their mothers’ bodies as ifThey could be infants in wombs again. Their mothers’ pleas the only shield,“Tama na! Mga sibilyan lang mi!”But foes remained unmindful—the earsDid not hear what the hearts refused to see. Like dominoes standing, the mothers fell.Blood ran to the edges of bamboo floorsBefore they even hit...
to Mufti Ismail Menk When grenades rumbled in Lanao forests,I thought the dream would remain a dreamIn slumbers during nights of sweat and pain.The nights when more eyes were rather awake,Peeking at open windows, than asleep and calm. Now those eyes are fixed onto you, sparklingLike dew over leaves when the sun rises.I am the eagle observing everything. In this place where a Maranao sits with a...
Sa akong yutang natawhan sa lungsod sa Matanao, adunay usa ka sityo nga ginganlag Kasiawa. Sa Kasiawa ako nagdako ug nakabaton og buot. Malipayon ang akong pagkabata kay luyo sa mga dagkong balay, adunay drier o bularanan sa mga humay, kopras, ug mais. Kung way nakabulad sa driermapuno kini og mga bata nga di maluyag dagan-dagan. Ang among mga inahan na lang ang maugtas og binadlong. Wa gyoy...
Translated from Cebuano by John Bengan Original work In my hometown Matanao, there was a village they called Kasiawa. I grew up and came of age in Kasiawa. My childhood was a happy one since beyond the large houses, there was a “drier”—an area where they spread grains of rice, coconut meat, and corn out to dry. When there was nothing on the drier, the place would be filled with children, who...
Pagkawaray la puloshini nga sug-ang!Puthaw, ugaring,usa nga tuko, balikoan usa utod, sanglit halipot.Baga la hit ak kaluluthanbisan anhon pagbangil,sige it kinimpang-kimpang. Diin daw la ininapurutan ni Zenai?Dibris man dawini ni Yolanda.Maliwanan ko gihap ini.Kunta, sunod nga semana.Di pa man ngani kinahanglanpumalit hin bugas,kay, mayda pa mansalin han relip.Pati tinapa.Igo-igo gad lapara kanan...
Siring han iba ko nga kasangkayanig-delete ko daw an album namon ha Manila.Kamag-upay la hit amon mga selfiedida hiton nga amon urhi nga pagkita.Kahuhugot hit amon mga hangkopngan kalalamrag hit amon mga ngisi.Nahahamutan ko pa an ak aftershave creamnga iya gin-arbor ha akon.Tara, di ko gud man it hira igdi-delete.baga saho ha makakita! Traynta mil an text messagesniya ha akon ngan akon ha...
An nahinabo san una nga gab-i,iba san durudlong nga imo hinihingyap— Di mo pa nababatian an kutsaranga nalagatak san tasa nga kapihan,Nagpupukaw sa imo sugadsan nahiuna nga mga aga. Pero diri kinahanglan an pagpukawsan waray kurukaturog.Hinungdan ini san mabug-at mo nga mga mata;Masuol pa an imo kalawasan. Diri mo kaya tuhayonan mga iginrigalo sa iyo nga mga basongan plato nga nagkabuong,o bisan...
Sito bata pa ak’ a bagyo panahon sa kalinaw. Sa 1981, binagyo si gingangaranan nga Dinang. Grade 5 ak’ adto. Nagpiplete kami sa ikaduha nga andana sa balay nira Mana Peping sa Sona Kwatro sa San Roque. Kadaan ngan mabaysay adto nga balay; hinimo sa kahoy a lipon ngan a salog. Siton nga gab-i antes umabot si Dinang, nag-ugrubay kami sa am’ pangaturog. Kami nga bug-os nga pamilya: sira Nanay ngan...
Original work As a child, I thought of typhoons as a time of peace. In 1981, Samar was hit by typhoon Dinang. I was in Grade 5 at the time. We were renting the second floor of Mana Peping’s house somewhere in Sona Kwatro in San Roque. It was a beautiful old house; its walls and floor were made of wood. On the night before Dinang made its landfall, the whole family– my parents, my three siblings...